Birincisi: 199. meselede açıklandığı üzere, yabani hayvan avlamak.
İkincisi: Harem’de yeşermiş olan ağaç ve diğer yeşil şeyleri koparmak veya kesmek.
Harem’de yeşeren bazı bitkilerin normal yol yürümekle kopmuş olmasının sakıncası yoktur. Aynı şekilde hayvanları, Harem’de yeşeren bitkileri otlamaları için serbest bırakmanın da sakıncası yoktur. Ama toplayıp saklamak amacıyla koparmak caiz değildir. Kesip koparmanın haram oluşundan birkaç şey müstesna tutulmuştur.

1-“İzhir” diye bilinen, meşhur bir ot.

2- Hurma veya meyve ağacı.

3- İnsanın kendi ektiği ve diktiği bitki ve ağaçlar. Kendi mülkünde olmasıyla başkasının mülkünde olması arasında fark yoktur.

4- İnsanın evi veya bahçesinde kendi mülkü olduktan sonra yeşeren ağaçlar ve otlar. Ama daha önce yeşermiş olan ağaç veya bitkileri koparmak veya kesmek caiz değildir.

281- Kökü ve gövdesi Harem’de, yaprak ve dalları Harem dışında veya tersine olan ağaç, tamamen Harem’de olan ağaç hükmündedir.

282- İhtiyata göre koparılan ağacın keffareti kendisi kadardır. Bir miktarını kesmenin keffareti ise o miktarın kıymeti kadardır. Ama ot koparmanın veya kesmenin keffareti yoktur.
Üçüncüsü: Harem sınırları dışında cinayet işleyerek Harem’e sığınan kimseye had, ceza ve kısas uygulamak.
Ama böyle kimseye su ve yemek vermek caiz değildir. Harem’den çıkıp teslim oluncaya kadar onunla konuşmak, alış veriş yapmak ve kalacak bir yer vermek de caiz değildir.
Dördüncüsü: Bir görüşe göre; haremde kaybolan bir şeyi almak.
Elbette meşhur görüşe göre, bu şiddetle mekruhtur ama haram değildir. Buna rağmen onu alırsa ve sahibini bulabilmek için üzerinde bir alameti de yoksa değeri bir dirhem veya daha fazla olsa da, onu sahiplenmesi caizdir. Ama sahibini bulabilecek bir alameti varsa; değeri bir dirheme ulaşmazsa, sahibini bulmak için halka duyurması vacip değildir. İhtiyaten sahibi adına sadaka vermelidir. Bulunan şeyin değeri bir dirhem veya daha fazla olursa, bir yıl boyunca onu duyurması vaciptir. Sahibi bulunmadığı taktirde onu sahibi adına sadaka vermelidir.