259- İhramlının kendisinin veya ihramlı olmasa dahi başkasının bedeninden kıl koparması caiz değildir. Kıl koparmak; ister tıraş yoluyla olsun veya yolarak, ister tüy fazla olsun veya az, hatta bir kılın yarısını dahi koparmak caiz değildir.
Evet, başında bit fazla olursa ve ona zahmet verirse saçını tıraş etmesi caiz olur. Aynı şekilde zaruret gereği bedenindeki tüyleri de tıraş edebilir.
Abdest, gusül, teyemmüm alırken, bedeni necasetten veya suyu engelleyen engellerden temizlerken ihramlının vücudundan kıl koparsa sakıncası yoktur.

260- Eğer ihramlı kişi mazeretsiz sacını tıraş ederse bir koyun keffaret vermelidir. Zaruret icabı tıraş ederse keffareti bir koyun ya üç gün oruç tutmak veya altı fakiri doyurmaktır. Her fakir için iki mud yiyecek vermelidir. Her “mud”un 750 gr. olduğunu önceden açıklamıştık.
Her iki koltuğunun altındaki tüyleri yolarsa onun keffareti bir koyundur. Aynı şekilde bir koltuğunun altını yolarsa bir koyun keffaret vermelidir. Sakalından veya başka bir yerinden bir miktar kıl koparsa bir fakire bir avuç yiyecek vermesi vaciptir.
Kılı koparmak ve tıraş etme için söylenen bütün hükümler, kılların her türlü koparılmasında geçerlidir.
Eğer ihramlı başkasının saçını tıraş ederse, tıraş ettiği kişi ihramlı olsun veya olmasın keffareti yoktur.

261- İhramlının saçı kopmayacaksa ve kan çıkmayacaksa başını kaşımasının sakıncası yoktur. Bedenini kaşıması konusunda da hüküm aynıdır.
İhramlının hiçbir amacı olmadan elini saçına veya sakalına çeker, bir veya daha fazla tüyün kopmasına sebep olursa, bir avuç yiyecek sadaka vermelidir. Abdest ve benzeri durumlarda kıl düşmesinin hiçbir keffareti yoktur.