237- İhramlının güzel koku kullanması haramdır. İster koklayarak olsun, ister yiyerek, ister sürerek, isterse de boyayarak olsun hüküm aynıdır. Aynı şekilde hoş koku sinmiş elbise de giymemelidir. Güzel kokudan maksat; bedene, elbiseye, yiyecek ve benzeri şeylere hoş koku veren her maddedir. Esans, kolonya, parfüm, safran ve benzerlerini örnek olarak sayabiliriz.
Meşhur görüş gereği ihramlı normal koku, gül suyu ve benzerlerinden de kaçınmalıdır. İhramlı kişinin Kâbe’ye sürülen hoş kokudan ve onun üzerine ve elbisesine geçmesinden kaçınması gerekmez. Üzerine veya elbisesine bulaştığı takdirde onu yıkamak veya değiştirmek zorunda da değildir. Kâbe’nin kokusundan maksat; safran ve çeşitli esanslardan oluşan ve Kâbe’nin duvarına sürülen güzel kokudur.

238- Güzel kokusu olan ve kalkın da bu yüzden elde edilen gül ve bitkileri de ihramlı birinin koklaması haramdır. İster esas elde edilen bitkilerden olsun veya başka bitkilerden hüküm aynıdır.
Evet, çölde tabii olarak yeşeren güzel kokulu bazı bitkileri koklamanın zahiren sakıncası yoktur.
Ancak, elma, muşmula, nane gibi güzel kokulu meyve ve sebzeleri yemenin sakıncası yoktur. Elbette ihtiyat gereği onları yerken koklamamalıdır. Aynı şekilde güzel kokan yağ ve sıvı şeyleri yemeninde sakıncası yoktur. Esansgillerden sayılmadıkça kokan yağ ve sıvı şeyleri yemeninde sakıncası yoktur. Yine de ihtiyat gereği onları da koklamaktan kaçınılmalıdır.

239- İhramlı Safa ve Merve arasında sa’y ederken o civarda esans satan birinden yayılan esans kokusuna burnunu tıkaması gerekmez. Bunun dışında her türlü hoş kokuya burnunu tıkamalıdır.

240- İhramlı, bilerek güzel kokan bir şeyler yerse veya daha önceden güzel koku eseri kalan bir elbiseyi giyerse, ihtiyat farz gereği bir koyun keffaret vermelidir. Keffaret vermek ihtiyata daha uygun olmakla beraber, bu iki durum dışında güzel koku kullananın keffaret vermesi vacip değildir.

241- İhramlının kötü kokudan dolayı burnunu tıkaması haramdır. Ama kötü kokudan kurtulmak için çabuk adımlarla yürümesinin sakıncası yoktur.