پاسخ: لازم است در قرائت قرآن واذکار وادعیه به نحوی ادا شود که عرفا صدق تکلم کند به این معنی که صدا از مخارج الفاظ خارج شود که امکان شنیدن همهمه آن از سوی خواننده در شرایط مناسب باشد وکافی نیست که الفاظ را تصور کند یا به قلب خود بگذراند چه زبان ولب را تکان ندهد وچه تکان بدهد ولی صدایی خارج نشود البته لازم نیست خود او الفاظ را به وضوح بشنود یا به نحوی باشد که اگر شرایط مناسب بود می شنید گرچه مستحب است نمازگزار در جایی نماز بخواند که موانع نباشد وصدای خود را بشنود.

پاسخ: معظم له در مورد این مسأله احتیاط وجوبی دارند پس اگر مکلف از اهل خبره در این امور باشد می تواند بر خبره خود در مورد آن اعتماد کند و اگر نتوانست که بین ضاد و ظاء تمییز نماید و هر یک را از موضع خود ادا کند هر آنطور که بیاورد کفایت می کند.