مسأله476: در حال طواف مستحب است بگوید:
«أللَّهُمَّ إنِّی أسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی یُمْشی بِهِ عَلی طَلَلِ الْماءِ کَما یُمْشـی بِهِ عَلی جُدَدِ الأَرْضِ، وَأسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الّذِیْ یَهْتَزُّ لَهُ عَرْشُکَ، وَأسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَهْتَزُّ لَهُ اَقْدامُ مَلائِکَتِکَ، وَأسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ مُوسی مِنْ جانِبِ الطُورِ فاسْتَجَبْتَ لَهُ وَألْقَیْتَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً مِنْکَ، وَأسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الّذی غَفَرْتَ بِهِ لِمُحَمَّدٍ صلی الله علیه وآله ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَما تَأخَّرَ وأتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ أن تفعل بی (کذا وکذا)» و به جای آن هر دعایی که دوست دارد بخواند و هر حاجتی دارد از خداوند بخواهد.
ـ وقتی که مقابل در کعبه رسید بر پیغمبر و آل او صلوات بفرستد.
ـ در فاصله بین رکن یمانی و حجر الأسود بگوید: «رَبّنا آتِنا فی الدّنیا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ».
ـ و همچنین هنگام طواف، مستحب است بگوید: «أللَّهُمَّ إنِّی إلَیْکَ فَقِیْرٌ وَإنِّی خائِفٌ مُسْتَجِیْرٌ فَلا تُغَیِّرْ جِسْمِی وَلا تُبَدِّلْ إسْمِی».
و از حضرت امام صادق(علیه السلام) روایت شده که فرموده است: هنگامی که علی بن الحسین (علیهما السلام) به حجر اسماعیل می‌رسید قبل از اینکه به ناودان برسد سر خود را به طرف بالا می‌برد، پس در حالی که به ناودان نگاه می‌کرد می‌فرمود:
«اللهُمّ أدْخِلْنِی الْجَنّةَ بِرَحْمَتِکَ وَأجِرْنِی بِرَحْمَتِکَ مِنَ النّارِ وَعافِنِی مِنَ السّقْمِ وَأوْسِعْ عَلَیّ مِنَ الرّزْقِ الْحَلالِ، ادْرَأْ عَنّی شَرّ فَسَقَةِ الجِنّ وَالْإنْسِ وَشَرّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ».
و در روایت صحیح از حضرت امام صادق(علیه السلام) آمده است که پس از گذشتن از حجر اسماعیل و رسیدن به پشت کعبه ‌فرمود:
«یا ذَا الْمَنّ وَالطّوْلِ والْجُودِ وَالْکَرَمِ إنّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضاعِفْهُ لِی وَتَقَبّلْهُ مِنّی إنّکَ أنْتَ السّمِیْعُ الْعَلِیْمُ»
و از حضرت امام رضا(علیه السلام) نقل شده است وقتی به محاذات رکن یمانی رسید ایستاد و دو دست مبارک خود را بلند کرد و فرمود:
«یا أللّهُ یا وَلِیّ الْعافِیَةِ وَخَالِقَ الْعافِیَةِ وَرَازِقَ الْعافِیَةِ وَالْمُنْعِمُ بِالْعافِیَةِ وَالْمَنّانُ بِالعافِیَةِ والمُتَفَضّلُ بِالْعافِیَةِ عَلَیّ وَعَلی جَمِیعِ خَلْقِکَ یا رَحْمنَ الدّنْیا وَالآخِرَةِ وَرَحیْمَهُما صَلّ عَلی مُحَمّدٍ وَآلِ مُحَمّدٍ وَارْزُقْنَا الْعافِیَةَ وَدَوامَ الْعافِیَةِ وَتَمامَ الْعافِیَةِ وَشُکْرَ الْعافِیَةِ فی الدّنْیا وَالآخِرَةِ یاأرْحَمَ الرّاحِمِیْنَ».
و از حضرت امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که فرمود: اگر از طوافت فارغ شدی و به پشت کعبه ـ محاذات مستجار ـ رسیدی دستهای خود را بر خانه خدا قرار بده و بدن و گونه خود را به آن بچسبان و بگو:
«اللهُمّ الْبَیْتُ بَیْتُکَ وَالْعَبْدُ عَبْدُکَ وَهذا مَکانُ الْعائِذِ بِکَ مِنَ النّارِ».
پس به آنچه از تو سر زده برای پروردگارت اقرار کن، زیرا در این مکان هیچ بنده مؤمنی برای پروردگارش به گناهان خود اقرار نکند جز اینکه خداوند او را ببخشد ان شاء الله تعالی.
و می‌گویی:
«اللَّهُمَّ مِنْ قِبَلِکَ الرَوْحُ والفَرَجُ والعافیةُ، الَّلهُمَّ إنَّ عملی ضعیفٌ فضاعِفهُ لی، واغْفِر لی ما اطَّلَعْت عَلَیهِ منِّی، وخَفِیَ عَلی خَلقِکَ».
سپس به خدا پناه ببر از آتش، و آنچه می‌خواهی دعا کن، پس استلام کن رکن یمانی را، سپس به طرف حجر الأسود حرکت کن.
و در روایت دیگری از آن حضرت(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: سپس استقبال کن رکن یمانی را و رکنی که حجر الأسود در آن است، و به همانجا ختم کن، و بگو:
«أللَّهُمَّ قَنِّعْنِی بِما رَزَقْتَنی وَبارِکْ لِی فِیما آتَیْتَنی».
و مستحب است برای طواف کننده استلام کند همه ارکان را در هر شوطی، و همچنین مستحب است در وقت استلام حجر الاسود بگوید:
«أمانَتی أدَّیْتُها وَمِیثاقی تَعاهَدْتُهُ لِتَشْهَدَ لِی بِالْمُوافاةِ».