مسأله408: بدن و لباس طواف کننده باید پاک باشد، پس اگر بداند بدن یا لباسش نجس است و با همان حال طواف کند صحیح نیست.
مسأله409: خون کمتر از درهم ـ که تقریباً به اندازه سر انگشت شَست دست است ـ هرچند نماز با آن صحیح است ولی بنا بر احتیاط واجب طواف با آن صحیح نیست، و در این حکم فرقی بین لباسهای کوچک مانند جوراب که نماز خواندن با آن صحیح است و لباسهای دیگر وجود ندارد.
مسأله410: قرار دادن چیزی که نجس شده مانند دستمال خونی در جیب طواف کننده اشکال ندارد.
مسأله411: نجس بودن بدن یا لباس به خون زخمی که هنوز بهبودی پیدا نکرده ـ خواه زخم تازه یا کهنه باشد ـ در صورتی که آب کشیدن یا عوض کردن لباس چنان سخت باشد که تحمل سختی آن مشکل است اشکال ندارد، ولی اگر تطهیر یا تعویض لباس در این حد سخت نباشد بنا بر احتیاط واجب باید تطهیر یا تعویض کند.
مسأله412: اگر بعد از طواف بفهمد بدن یا لباسش در حال طواف نجس بوده طواف صحیح است.
مسأله413: اگر نجس بودن بدن یا لباس را فراموش کند و بعد از طواف یادش بیاید طواف صحیح است، هرچند احتیاط مستحب است طواف را با بدن و لباس پاک اعاده کند.
مسأله414: اگر بین طواف متوجه شود بدن یا لباسش نجس است یا همان وقت نجس شود، مسأله دو صورت دارد:
1. اگر می‌تواند نجاست را از بین ببرد مثلاً لباس اضافی را کنار بگذارد بدون آنکه موالات ـ پی در پی بودن اجزاء طواف ـ به هم بخورد؛ در این صورت واجب است نجاست را از بین برده و طواف را تمام کند.
2. اگر نمی‌تواند نجاست را از بین ببرد؛ با همان حال طواف را به پایان برساند و صحیح است، و چنانچه بعد از شوط چهارم بدن یا لباسش نجس شده باشد یا آن موقع متوجه نجس بودن لباس شده به احتیاط مستحب پس از اتمام طواف آن را اعاده کند.
مسأله415: کسی که به واسطه عذری با بدن یا لباس نجس یا با وضوی جبیره یا تیمم طواف را به جا آورد چنانچه از برطرف شدن عذر نا امید بود پس از برطرف شدن عذر لازم نیست طواف را اعاده کند.
مسأله416: اگر چیز نجسی مثلاً دستمال نجس همراه طواف کننده باشد اما لباس وی نباشد اشکال ندارد.