وَلِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلًا وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ
خداوند متعال، حج خانه خود را بر کسانی که مستطیع و متمکن از رفتن به سوی آن هستند واجب فرموده، و هر کس از این واجب رو گردانده و منکر آن شود (به خود ضرر زده است) و خداوند از جهانیان بی‌نیاز است.
(سوره آل عمران، آیه 97)
مسأله1: حج یکی از ارکان دین است و بر هر مکلفی که دارای استطاعت است واجب می‌شود.
مسأله2: بر هر مکلفی ـ در اصل شریعت اسلام ـ در تمام عمر یک بار حج واجب است و به آن حجةالاسلام می‌گویند.
مسأله3: به جز حجة‌الاسلام که در عُمر فقط یک بار واجب است ممکن است به سبب دیگری مانند نذر یا اجیر شدن برای بار دوم و بیشتر حج واجب شود.
مسأله4: کسی که شرایط وجوب حج را داشته باشد چنانچه مطمئن باشد سالهای بعد می‌تواند حج به جا آورد تأخیر آن جایز است، ولی چون غالباً چنین اطمینانی به دست نمی‌آید باید در اولین سالِ ممکن آن را انجام دهد و اگر در انجام آن کوتاهی کند واجب است در سال بعد به حج برود، و چنانچه در سال دوم نیز به حج نرود باید در سالهای بعد حج واجب خود را به جا آورد.
مسأله5: اگر حج بر کسی واجب شد باید مقدمات آن و وسایل لازم را طوری تهیه کند که بتواند در همان سال به حج برسد، و اگر چندین کاروان بود و اطمینان داشت که با هرکدام سفر کند به اعمال حج خواهد ‌رسید می‌تواند با هرکدام که بخواهد سفر کند، هرچند بهتر است با کاروانی برود که اطمینان بیشتری برای رسیدن به اعمال حج را دارد.
مسأله6: کسی که حج بر او واجب شده است چنانچه کوتاهی کند و به حج آن سال نرسد حج بر او مستقر می‌شود و باید در سال بعد هر طور شده حج را به جا آورد هرچند تمام شرایط را نداشته باشد یا در سختی قرار بگیرد.
مسأله7: اگر شخصی مستطیع و حج بر او واجب شد و به علت اطمینان به اینکه به حج می‌رسد سفر را به تأخیر انداخت و دیر حرکت کرد یا اینکه به سبب پیش آمدن اتفاقی بدون آنکه خودش مقصر باشد نتوانست به حج آن سال برسد، معذور است و حج بر او مستقر نخواهد شد.