مسأله 1551. یکی از راه­های رهایی از ربای قرضی، تبدیل قرض به بیع (فروش) است؛
به این صورت که فرد به جای قرض دادن مال خویش، اقدام به فروش نسیۀ ارز نماید؛ مانند اینکه 500­ هزار دینار عراقی را به صورت نسیۀ «4» ماهه، به 12 میلیون تومان پول ایران بفروشد و یا اینکه 10­ میلیون تومان پول ایران را به صورت نسیه «4» ماهه به 600 هزار دینار عراقی بفروشد و در وقت پرداخت جایز است به جاى ارز مذکور، ریال نقداً پرداخت شود که در این صورت اداى دین از جنس دیگر خواهد بود و با رضایت طرفین اشکالى ندارد.[1]
امّا اگر فرد بخواهد اقدام به فروش نسیۀ پول­های همجنس نماید، مثلاً 10 میلیون تومان را به 12­ میلیون تومان به صورت نسیۀ «4» ماهه بفروشد، هرچند این معامله قرض ربوى نیست، ولی صحّت بیع مذکور محلّ اشکال است و بنابر احتیاط لازم ربای معاملی نسیه محسوب می­شود.[2]