٭ در بعضی از کشورهای اسلامی[1] نوعی از حساب بانکی رائج است که آن را حســاب سرمایـــه‌گذاری وکالتــی کوتاه مدّت یا میان مدّت یا بلند مدّت می‌نماینــد.
٭ ماهیّت این حساب، قرض دادن به بانک نیست؛ بلکه نوعی وکالت به بانک است. بانک وجوه این حساب‏ها را به وکالت از صاحبان سرمایه مطابق معاملات نسیه (اقساطی یا رأسی)، مرابحه، سلف (پیش خرید یا پیش فروش)، مشارکت‏، مضاربه‏، اجاره به شرط تملیک‏، مزارعه‏، مساقات‏، خرید دین، جُعاله و سرمایه‏گذاری مستقیم‏ و مانند آن در کلّیه فعالیّت­هاى اقتصادى سود آور اعم از تجاری، تولیدی، صنعتی، عمرانی و... به‌طور مشاع سرمایه‌گذاری می­کند و منافع و درآمدحاصل از عملیّات مذکور را طبق قرارداد، متناسب با مدّت و مبلغ سرمایه‌گذاری با رعایت سهم منابع بانک‏، پس از کسر هزینه‏ها و حقّ‏الوکاله بین صاحبان سرمایه تقسیم می­کند.
در این حساب­ها، اگر چه میزان سود از ابتدا معلوم نیست و مقدار آن متغیّر است، ولی معمولاً سود مورد انتظار قابل تخمین یا پیش‌بینی می‌باشد، طوری که بانک در ابتدای سال‏، نرخ سود مورد انتظار را محاسبه و اعلام می­کند و به صورت روزانه یا ماهانه یا فصلی و... به‌طور علی الحساب به سرمایه‏گذاران می­پردازد و پس از حصول سود و کسر حقّ الوکاله، بانک به وکالت از سرمایه گذاران اقدام به مصالحۀ سود علی الحساب پرداختی با سود واقعی حاصل شده از سرمایه‌گذاری[2] می­نماید.[3]