مسأله 1246. عمو و عمّه و دایى و خالۀ پدر و مادر میّت، در صورتی ارث می­برند که میّت، عمو و عمّه و دایی و خاله و فرزندان آنان - هر چه پایین روند - نداشته باشد.
بنابراین، اگر ورثۀ میّت، «عمو و عمّه و دایى و خالۀ پدر و عمو و عمّه و دایى و خالۀ مادر او» باشند، یک سوم اصل اموال را عمو و عمّه و دایى و خالۀ مادرِ میّت ارث میبرند و از آنجایی که ممکن است مقدار مذکور بین آنان به‌طور مساوى تقسیم ‏شود، یا آنکه سهم الارث هر مذکّر دو برابر مؤنّث باشد، مراعات مقتضای احتیاط در این مورد ترک نشود و احتیاط واجب آن است که با هم مصالحه نمایند؛
باقیمانده، یعنی دو سوم اموال، سهم الارث عمو و عمّه و دایى و خالۀ پدرِ میّت می­باشد که یک سوم این مقدار را دایى ودرِ میّت به‌طور مساوى بین خودشان قسمت مینمایند و دو سوّم دیگر آن را عمو و عمّۀ پدرِ میّت ارث می­برند و از آنجایی که ممکن است مقدار مذکور میانشان به‌طور مساوى تقسیم ‏شود، یا آنکه سهم الارث هر عمو دو برابر عمّه باشد، مراعات مقتضای احتیاط در این مورد ترک نشود و احتیاط واجب آن است که با هم مصالحه نمایند.