مسأله 1144. اگر وصیت کننده شخصی را وصیّ و قیّم بر اولاد خویش قرار دهد، چنانچه محدودۀ ولایت وی را مقیّد به موارد خاصّی نکرده، قیّم مذکور با رعایت مصلحت اولاد، حقّ تصمیم‌گیری و تصرّف در تمام امور و شؤون متعلّق به آنان را دارد، مثل مراقبت از آنان و پرورش و تربیتشان، نگهداری از اموالشان و صرف آن در نیازها و احتیاجاتشان و ادای دیون و پرداخت خسارت­ها و حقوق شرعی مانند خمس و زکات[1] و ردّ مظالم؛
البتّه، ولایت قیّم و حاکم شرع در امر ازدواج نابالغ و مجنون و سفیه تفصیلی دارد که در فصل «ازدواج»، مبحث «افرادی که در امر ازدواج ولیّ شرعی محسوب می­شوند» ذکر شد.
مسأله 1145. اگر وصیّت کننده محدودۀ ولایت قیّم را مقیّد به موارد خاص نموده، قیّم باید به همان موارد اکتفا نماید و در سایر موارد اختیار تصمیم‌گیری و تصرّف در امور بچۀ نابالغ باحاکم شرع یا نمایندۀ وی می­باشد؛
البتّه، ولایت قیّم و حاکم شرع در امر ازدواج نابالغ و مجنون و سفیه تفصیلی دارد که در فصل «ازدواج»، مبحث «افرادی که در امر ازدواج ولیّ شرعی محسوب می­شوند» ذکر شد.