مسأله 1139. در این نوع نظارت، وصیّت کننده جهت اطمینان در عمل به وصیّت، ناظر قرار می‌دهد، تا کارهای وصیّ با اطلاع و اشراف وی انجام شود و اگر در عمل به وصیت خلافی را از او مشاهده نمود، به وی تذکّر دهد.
در این صورت، وصیّ می­تواند به‌طور مستقل به وصیّت عمل نماید و نیاز به اجازه گرفتن از ناظر ندارد، البتّه لازم است کارهای او با اطلاع و اشراف ناظر باشد؛ مثلاً اگر فرد وصیّت نموده برای نمازهای قضایش اجیر بگیرند و وصیّ فرد دارای شرایط را به عنوان اجیر انتخاب نماید و به ناظر هم اعلام کند، به وظیفه­اش عمل نموده است و ناظر تا زمانی که اجیر صلاحیّت نیابت را دارا است، حقّ اعتراض بر وصیّ و تقاضای اجیر گرفتن شخص دیگر را ندارد؛ امّا اگر وصیّ شخصی را به عنوان اجیر قرار دهد و به ناظر هم اطلاع ندهد، خیانت نموده و مرتکب تصرّفی شده که اجازه نداشته است.