مسأله 1131. وصیّ نسبت به اموالی که در اختیار او قرار داده شده، «امین» محسوب می‌شود. بنابراین، در صورتی که در نگهداری از ‌آنها کوتاهی نکند و تصرّف غیر مجاز نیز ننماید، ضامن نیست.

مسأله 1132. اگر وصیّ به جهت خیانت یا فسق و مانند آن وصایتش باطل شود، نسبت به اموالی که در اختیار دارد تا هنگامی که آن را به شخصی که امر وصایت مربوط به اوست تحویل ندهد، ضامن می­باشد.

مسأله 1133. اگر از وصیّ خیانتی سر زند، چنانچه وصایت او مقیّد به امین بودنش بوده، وصایت وی باطل می­شود و حاکم شرع شخص دیگری را به جای وی وصیّ قرار می­دهد؛ امّا چنانچه وصایت مقیّد نبوده، حاکم شرع فرد امینی را برای پیشگیری از خیانت، به وی ضمیمه می­نماید و اگر این امر ممکن نباشد یا مفید فائده واقع نشود، حاکم شرع وصیّ را عزل کرده و شخص دیگری را به جای او انتخاب می‌کند.
شایان ذکر است، حکم مذکور[1] در موردی است که وصیّت کننده فرد دیگری را به عنوان وصیّ انتخاب نکرده باشد، وگرنه وی وصیّ محسوب می­شود.[2]