مسأله 1131. وصیّ نسبت به اموالی که در اختیار او قرار داده شده، «امین» محسوب می‌شود. بنابراین، در صورتی که در نگهداری از ‌آنها کوتاهی نکند و تصرّف غیر مجاز نیز ننماید، ضامن نیست.
مسأله 1132. اگر وصیّ به جهت خیانت یا فسق و مانند آن وصایتش باطل شود، نسبت به اموالی که در اختیار دارد تا هنگامی که آن را به شخصی که امر وصایت مربوط به اوست تحویل ندهد، ضامن می باشد.
مسأله 1133. اگر از وصیّ خیانتی سر زند، چنانچه وصایت او مقیّد به امین بودنش بوده، وصایت وی باطل می­شود و حاکم شرع شخص دیگری را به جای وی وصیّ قرار می­دهد؛
امّا چنانچه وصایت مقیّد نبوده، حاکم شرع فرد امینی را برای پیشگیری از خیانت، به وی ضمیمه می­نماید و اگر این امر ممکن نباشد یا مفید فائده واقع نشود، حاکم شرع وصیّ را عزل کرده و شخص دیگری را به جای او انتخاب می‌کند.
شایان ذکر است، حکم مذکور[1] در موردی است که وصیّت کننده فرد دیگری را به عنوان وصیّ انتخاب نکرده باشد، وگرنه وی وصیّ محسوب می­شود.[2]