مسأله 1122. اگر وصیّت کننده، دو نفر را به‌طور مشترک وصیّ خویش قرار دهد و بین آنان در عمل به وصیّت اختلاف نظر پیش آید، به صورتی که اختلاف آنان موجب معطّل ماندن عمل به وصیّت گردد، چنانچه منشأ اختلاف آنان وجود مانع شرعی برای هر کدام از موافقت با دیگری نباشد، حاکم شرع آنان را مجبور می‏کند تا با هم به وصیّت عمل کنند؛ در صورتی که دو وصیّ از حاکم شرع اطاعت نکنند یا منشأ اختلاف وجود مانع شرعی برای هر کدام در عمل مطابق نظر دیگری باشد،[1] حاکم شرع مطابق با آنچه مصلحت می­بیند شخص دیگری را به یکی از آن دو نفر ضمیمه می‏نماید و آن دو به وصیّت عمل می‌نمایند.