مسأله 1122. اگر وصیّت کننده، دو نفر را به‌طور مشترک وصىّ خویش قرار دهد و بین آنان در عمل به وصیّت اختلاف نظر پیش آید، به صورتی که اختلاف آنان موجب معطّل ماندن عمل به وصیّت گردد، چنانچه منشأ اختلاف آنان وجود مانع شرعى براى هر کدام از موافقت با دیگرى نباشد، حاکم شرع آنان را مجبور میکند تا با هم به وصیّت عمل کنند؛
در صورتی که دو وصیّ از حاکم شرع اطاعت نکنند یا منشأ اختلاف وجود مانع شرعى براى هر کدام در عمل مطابق نظر دیگری باشد،[1] حاکم شرع مطابق با آنچه مصلحت می­بیند شخص دیگرى را به یکى از آن دو نفر ضمیمه مینماید و آن دو به وصیّت عمل می‌نمایند.