---

[1]. توضیح «حقّ تقدیمی» یا «حقّ پذیره» زمین­های وقفی در صفحۀ «347»، پاورقی «1» ذکر شد.
[2]. واگذاری دائمی حقّ تقدیمی یا حقّ پذیرۀ زمین موقوفه موجب می­گردد ارزش دارایی موقوفه و منافع آیندۀ آن بابت اجاره و سایر عواید، به‌طور قابل توجّهی کاهش یابد. بنابراین، هرچند از جهت شکلی، عین ملک حفظ شده و زمین موقوفه فروخته نشده، ولی از جهت محتوایی، بخش زیادی از مالیّت ملک و منافع آن برای همیشه عرفاً از دست رفته تلقّی می­گردد و استمرار عوائد متعارف موقوفه - نسبت به قرون و اعصار آینده - با خطر مواجه می­شود، طوری که در برخی از موارد، عوائد مذکور کافی برای اجرای نیّت واقف و عمل به وقف نخواهد بود.
[3]. حقّ تقدیمی در برخی موارد دیگر نیز قابل واگذاری است که توضیح آن، در مسائل «912 و 913» ذکر گردید.
[4]. در واگذاری حقّ تقدیمی یا پذیره، به حدّاقل زمان در صورت امکان اکتفا شود.
[5]. بنابراین، اگر مثلاً موقوفه خراب شده باشد، حسب مورد از راه کارهایی که در مسأله «912» ذکر شد، استفاده می­گردد.
[6]. با توجّه به آنچه در پاورقی قبل بیان شد، هزینه کردن پول مذکور به عنوان عایدی موقوفه، خلاف مصلحت وقف و موقوف علیه محسوب می­شود و رعایت مصلحت اقتضا می­کند مبالغ مذکور - که بنابر نظر عرف جبران کنندۀ کاستی حاصل در ارزش عین موقوفه پس از واگذاری حقّ تقدیمی یا پذیره بوده - صرف خرید محلّ دیگری شود تا عوائد متعارف موقوفه و اجرای نیّات واقف، برای سالیان و قرون آینده استمرار یابد.
[7]. محلّ جدید از اموال موقوفه می‌باشد و به اصطلاح «ملک موقوفه» است و خودش وقف نمی‌باشد و عایدات آن، در حکم عایدات موقوفه محسوب می­شود.