مسأله 737. اگر پزشک جنین را با عمل کورتاژ یا تزریق آمپول و مانند آن سقط نماید، دیه بر عهدۀ وی می‌باشد، هرچند این امر به درخواست و رضایت پدر و مادر جنین صورت گرفته باشد؛
امّا اگر مادر با اختیار و آگاهی، خودش اقدام به سقط جنین نماید، دیه بر عهدۀ مادر است، هرچند این امر با مشاوره و راهنمایی پزشک و تجویز دارو یا شیوه­ای دیگر برای سقط جنین بوده و به درخواست و رضایت پدر جنین صورت گیرد.
همچنین، اگر مادر جهت سقط جنین با اختیار خود از پرستار بخواهد که آمپول مخصوص سقط را که پزشک تجویز نموده، تزریق کند، ولی پرستار از اینکه آمپول مذکور موجب سقط می­شود، اطلاع نداشته باشد، دیه بر عهدۀ مادر است.
مسأله 738. اگر سقط جنین عمدی یا شبه عمد بوده، تکلیفی بر عهدۀ «عاقله»[1] نیست؛ امّا اگر سقط جنین به صورت خطای محض و بعد از دمیده شدن روح بوده، پرداخت دیه بر «عاقله» تکلیفاً واجب است.
البتّه چنانچه سقط، قبل از دمیده شدن روح بوده، واجب بودن پرداخت دیه بر «عاقله» محلّ اشکال است و مراعات مقتضای احتیاط در این مورد ترک نشود.