پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (4)(چاپ 1403)

تلقیح زن با منی شوهر ← → احکام تلقیح مصنوعی

1. تلقیح مصنوعی داخل رحمی / تلقیح زن با منی غیر شوهر

مسأله 707. تلقیح مصنوعی زن با منی غیر شوهرش با استفاده از ابزار پزشکی و غیر آن به صورت مستقیم،[1] شرعاً جایز نیست؛
فرقی ندارد زن شوهردار باشد یا بدون شوهر؛ زن و شوهر بر آن راضى باشند یا نه؛ تلقیح توسط شوهر صورت گیرد یا توسط شخص دیگرى - حتّی پزشک همجنس - انجام شود؛ با امور حرام (مثل آشکار نمودن عورت یا لمس و نگاه به آن) همراه باشد یا نه.
مسأله 708. اگر زنى با منى شخص دیگری غیر شوهر خود بدون مقاربت و نزدیکی - با توضیحی که در مسألۀ «707» ذکر شد - تلقیح و باردار شود[2] و از وی فرزندى متولّد گردد، هرچند عمل مذکور شرعاً جایز نیست، ولی آن زن[3] و شخص مذکور،[4] مادر و پدر فرزند محسوب می­شوند و همۀ احکام نسب حتّی ارث میان آنان ثابت می­باشد.[5]
شایان ذکر است، در این حکم فرقی نیست که تلقیح مذکور عمداً و با اطلاع از حکم شرعی صورت گیرد یا به اشتباه رخ داده باشد.[6]

[1]. به این صورت که خود منی یا اسپرم­های آماده شده با روش خاصّ شستشوی منی، بدون مقاربت و نزدیکی با ابزارهای پزشکی - مانند لولۀ باریک انتقال اسپرم (catheter) - یا غیر آن به داخل مهبل یا رحم زن ریخته شود تا زمینۀ لقاح درون رحمی فراهم آید؛ امّا حکم تلقیح مصنوعی به صورت غیر مستقیم (لقاح و بارور‌سازی در فضای خارج رحم) در مسألۀ «710» ذکر می­شود.
[2]. حکم مذکور در این مسأله، شامل صورتی که این امر به وسیله مساحقه و مانند آن انجام شود نیز می‌گردد.
[3]. صاحب تخمک.
[4]. صاحب اسپرم یا منی.
[5]. فرض مسأله صورتی است که لقاح مذکور در زمان حیات مرد (غیر زوج) صورت گرفته و امّا اگر لقاح بعد از وفات مرد انجام شود، فرزند متولّد شده، از پدرش ارث نمی­برد.
[6]. در این مورد حکم «زنا» جاری نمی­شود، هرچند فرد در صورت ارتکاب عمدی، گناهکار محسوب می‌شود.
تلقیح زن با منی شوهر ← → احکام تلقیح مصنوعی
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français