مسأله 692. مراد از «میّت» در مسائل یاد شده کسى است که ریه‏ها و قلب او کاملاً از ادامۀ حیات متوقّف شده و بازگشتى نداشته باشد؛
امّا فردی که از نظر مغزى مرده (مرگ مغزی)،[1] در حالى که قلب و ریۀ او - هرچند به کمک دستگاه - فعالیّت خود را انجام میدهند، میّت محسوب نمیشود و قطع اعضاى بدن وی براى پیوند به فرد زنده شرعاً حرام است و در صورتى که قطع اعضا موجب تسریع در مرگ او شود، حکم «قتل نفس» را دارد و بر مرتکب چنین عملی قصاص یا دیۀ قتل - حسب مورد - ثابت می­شود.
مسأله 693. اگر فردی وصیّت نماید که اعضای بدنش در هنگام «مرگ مغزی» به دیگران اهدا شود، چنین وصیّتی باطل است.[2] همچنین، اجازه یا وکالت دادن برای این امر اثری ندارد.
مسأله 694. وصل دستگاه­های پزشکی برای حفظ جان فرد مسلمان مرگ مغزی شده واجب است و پزشک یا پرستار یا فرد دیگر حقّ قطع دستگاه­ را ندارند و چنانچه دستگاه را قطع نمایند و فرد بمیرد، احکام قتل مسلمان در مورد آن جاری می­شود و این حکم، در مورد سایر بیماران مسلمان نیز جاری است.