مسأله 628. زنی که شوهرش[1] فوت شده باید عدّه نگه دارد؛ چه اینکه با وی نزدیکی شده باشد یا نه؛ یائسه باشد یا غیر یائسه؛ دختر بالغ باشد یا نابالغ؛ مسلمان باشد یا از زنان کافر اهل کتاب و فرقی ندارد ازدواج آنان دائم بوده یا موقّت؛ این عدّه، ‌«عدّۀ وفات» نام دارد؛
البتّه، اگر فردی در مرض متّصل به موت با زنی ازدواج کند و قبل از نزدیکی با او به سبب همان مرض بمیرد، چه اینکه زن مذکور پس از فوت مرد زنده باشد یا او نیز قبل از فوت مرد بمیرد، عقد ازدواجشان باطل می­شود و لازم نیست زن عدّۀ وفات نگهدارد؛ توضیح مطلب در فصل «ارث»، مسائل«1261 و 1262» ذکر می‌شود.
مسأله 629. زنی که در ایّام عدّۀ طلاق رجعی شوهرش فوت شده، عدّۀ مذکور باطل و بی‌اثر می‌شود و باید «عدّۀ وفات» نگه دارد؛ امّا اگر طلاق بائن بوده و شوهر در ایّام عدّه فوت نموده، زن باید همان عدّۀ طلاق را تمام نماید و لازم نیست عدّۀ وفات نگه دارد.
همین طور، زنی که در ایّام عدّۀ عقد موقّت شوهرش فوت شده، کافی است عدّۀ عقد موقّت را تمام نماید و لازم نیست عدّۀ وفات نگه دارد.