مسأله 618. اگر مردى با زنى وطى به شبهه نماید، سپس مرد دیگرى با او وطى به شبهه کند، زن باید عدّۀ وطی به شبهه نگه دارد و بنابر احتیاط واجب باید برای هر کدام عدّۀ وطى به شبهۀ جداگانه­ای نگه دارد؛[1]
البتّه، این در صورتی است که زن بخواهد با شخص سوّمی ازدواج نماید؛ امّا اگر بخواهد با مرد اوّل (اوّلین وطی کننده) ازدواج نماید، چنانچه از موارد حرمت ابدی نبوده[2] و مانع شرعی دیگری نباشد، کافی است برای وطی به شبهۀ دوّم عدّه نگه دارد و لازم نیست برای وطی به شبهۀ اوّل نیز عدّه نگه دارد.
همین طور، اگر زن مذکور بخواهد با مرد دوّم (دوّمین وطی کننده) ازدواج نماید، چنانچه از موارد حرمت ابدی نبوده و مانع شرعی دیگری نباشد، کافی است برای وطی به شبهۀ اوّل عدّه نگه دارد و لازم نیست برای وطی به شبهۀ دوّم نیز عدّه نگه دارد.
مسأله 619. اگر یک مرد دو یا چند بار با زنى وطى به شبهه نماید، چنانچه زن برای ازدواج با مرد دیگر، یک عدّۀ وطى به شبهه نگه دارد کافى است.
مسأله 620. اگر مرد با زنی که مجرّد (بدون شوهر) بوده و در عدّۀ کسی نیست وطی به شبهه کند، در صورتی که زن مذکور بخواهد با همان مرد (وطی کننده) ازدواج نماید و مانع شرعی دیگری از ازدواج با وی نباشد، لازم نیست عدّۀ وطی به شبهه نگه دارد.
مسأله 621. اگر مرد با زنی که شوهردار و عقد دائم بوده، وطی به شبهه کند، سپس شوهرش وی را طلاق دهد، در صورتی که زن بخواهد با همان مرد (وطی کننده) ازدواج نماید، چنانچه از موارد حرمت ابدی نبوده[3] و مانع شرعی دیگری از ازدواج با وی نباشد، کافی است زن عدّۀ طلاق نگه دارد و لازم نیست برای وطی به شبهه نیز عدّه نگه دارد.
همین طور است حکم، اگر زن در ایّام عدّۀ طلاق باشد و مرد دیگری با وی وطی به شبهه کند،[4] سپس زن بخواهد با همان مرد (وطی کننده) ازدواج نماید.
مسأله 622. اگر مرد با زنی که شوهردار و عقد موقّت بوده، وطی به شبهه کند و مدّت عقد موقّت به پایان رسد یا شوهرش مدّت باقیمانده را بذل نموده و ببخشد، در صورتی که زن بخواهد با همان مرد (وطی کننده) ازدواج نماید، چنانچه از موارد حرمت ابدی نبوده[5] و مانع شرعی دیگری از ازدواج با وی نباشد، کافی است زن همان عدّۀ عقد موقّت را نگه دارد و لازم نیست برای وطی به شبهه نیز عدّه نگه دارد.
همین طور است حکم، اگر زن در ایّام عدّۀ عقد موقّت باشد و مرد دیگری با وی وطی به شبهه کند،[6] سپس زن بخواهد با همان مرد (وطی کننده) ازدواج نماید.
مسأله 623. مردى که همسرش را طلاق بائن داده، سپس در دوران عدّۀ طلاق، مرد دیگری با وی وطى به شبهه کرده، در صورتی که زن بخواهد با همان شوهر سابقش مجدّداً ازدواج نماید، کافی است عدّۀ وطی به شبهه نگه دارد و لازم نیست عدّۀ طلاق را نیز تمام نماید.
مسأله 624. زنی که عقد موقّت مردی بوده و مدّت عقد به پایان رسیده یا شوهرش مدّت باقیمانده را بذل نموده و بخشیده است، سپس در دوران عدّۀ عقد موقّت، مرد دیگری با وی وطی به شبهه کرده، در صورتی که زن بخواهد با همان شوهر سابقش مجدّداً ازدواج نماید، کافی است عدّۀ وطی به شبهه نگه دارد و لازم نیست عدّۀ عقد موقّت را نیز تمام نماید.
مسأله 625. مردى که همسرش را طلاق بائن داده، سپس در دوران عدّۀ طلاق با او وطى به شبهه نموده، لازم نیست زن برای ازدواج با مرد دیگر دو عدّۀ جداگانه نگه دارد و کافی است براى وطى به شبهه عدّه را از سر بگیرد.[7]
مسأله 626. اگر مرد در مدّت عدّۀ عقد موقّت، با همسرش (همسر سابقش) وطی به شبهه کند، لازم نیست زن برای ازدواج با مرد دیگر دو عدّۀ جداگانه نگه دارد و کافی است براى وطى به شبهه عدّه را از سر بگیرد.[8]