مسأله 588. اگر زن به سببی - مانند بیماری یا استعمال دارو یا شیر دادن بچّه‌ یا برداشتن رحم - خون حیض نبیند، ولی در سنّ بانوانی باشد که حیض می‏بینند، باید بعد از طلاق تا سه ماه قمری عدّه نگه دارد.

مسأله 589. اگر زنی که عدّۀ او سه ماه قمری است[1] اوّل ماه قمری طلاق داده شود، باید سه ماه قمری تمام - هرچند ماه قمری 29 روزه باشــــد - عدّه نگه دارد و منظور از اوّل ماه، روز اوّل ماه نیست، بلکه اوّلین لحظۀ شب اول ماه است.[2]

مسأله 590. اگر زنی که عدّۀ او سه ماه قمری است، در بین ماه طلاق داده شود، باید باقیماندۀ ماه اوّل را با دو ماه قمری بعد از آن و نیز به مقدار کسریِ ماه اوّل از ماه چهارم عدّه نگه دارد.
البتّه، در صورتی که ماه اوّل بیست و نه روزه باشد، بنابر احتیاط واجب باید به گونه­ای نقص آن از ماه چهارم جبران شود که مجموعاً سی روز کامل گردد؛ مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه قمری طلاق داده شود و آن ماه 29­ روز باشد، احتیاط واجب آن است که از ماه چهارم، بیست و یک روز عدّه نگهدارد، تا با مقداری که از ماه اوّل عدّه نگه داشته، ­سی روز شود.