مسأله 588. اگر زن به سببی - مانند بیماری یا استعمال دارو یا شیر دادن بچّه‌ یا برداشتن رحم - خون حیض نبیند، ولی در سنّ بانوانی باشد که حیض میبینند، باید بعد از طلاق تا سه ماه قمرى عدّه نگه دارد.
مسأله 589. اگر زنى که عدّۀ او سه ماه قمری است[1] اوّل ماه قمرى طلاق داده شود، باید سه ماه قمری تمام - هرچند ماه قمری 29 روزه باشــــد - عدّه نگه دارد و منظور از اوّل ماه، روز اوّل ماه نیست، بلکه اوّلین لحظۀ شب اول ماه است.[2]
مسأله 590. اگر زنی که عدّۀ او سه ماه قمری است، در بین ماه طلاق داده شود، باید باقیماندۀ ماه اوّل را با دو ماه قمری بعد از آن و نیز به مقدار کسرىِ ماه اوّل از ماه چهارم عدّه نگه دارد.
البتّه، در صورتی که ماه اوّل بیست و نه روزه باشد، بنابر احتیاط واجب باید به گونه­ای نقص آن از ماه چهارم جبران شود که مجموعاً سی روز کامل گردد؛ مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه قمری طلاق داده شود و آن ماه 29­ روز باشد، احتیاط واجب آن است که از ماه چهارم، بیست و یک روز عدّه نگهدارد، تا با مقدارى که از ماه اوّل عدّه نگه داشته، ­سى روز شود.