مسأله 575. صیغۀ طلاق خلع و مبارات باید به زبان عربی خوانده شود؛
‌امّا انشای بذل مهریه یا مال دیگر، لازم نیست به زبان عربی باشد و اگر مثلاً زن به فارسی به شوهرش بگوید: «در ازای طلاق خُلع (یا مبارات) فلان مال را به تو بخشیدم و بذل نمودم»، اشکال ندارد.[1]
البتّه اگر اجرای صیغۀ طلاق به عربی ممکن نباشد، حکم آن مانند صیغۀ طلاق عادی است که در مسائل«517 و 518» گذشت.