مسأله 531. طلاق دو قسم است، طلاق بائن و طلاق رجعى.
«طلاق بائن» آن است که بعد از طلاق، مرد حق ندارد به همسر خود رجوع کند؛ یعنى بدون انجام عقد جدید، رابطۀ زوجیّت قبلی را ادامه دهد.
امّا اگر طلاق «رجعی» باشد، شوهر میتواند در ایام عدّه به زن رجوع نماید و بدون انجام عقد جدید، رابطه زوجیّت را برقرار سازد.­[2]
مسأله 532. طلاق در شش مورد «بائن» است و در بقیّۀ موارد، «رجعی» است؛ مواردی که طلاق بائن می‌باشد، عبارت است از:
1. طلاق دختر بچّۀ نابالغ (دختری که نه سال قمریش تمام نشده است)؛
2. طلاق زن یائسه (معناى یائسگى در مسألۀ «508» گذشت)؛
3. طلاق زنى که شوهرش بعد از عقد با او (از جلو یا پشت) نزدیکى نکرده، مگر موردی که در مسألۀ بعد خواهد آمد؛
4. طلاق سوّم در مورد زنی که با شرایط ویژه­ای دو بار طلاق داده شده، (توضیح آن در مسألۀ «534»خواهد آمد)؛
5. طلاق خُلع و مبارات، (توضیح احکام آن بعداً‌ ذکر می‌شود)؛
6. طلاق توسط حاکم شرع یا به امر وی، در موارد خاصّی[3] که توضیح آن در مبحث «طلاق ولایتی توسط حاکم شرع» ذکر می­شود.