مسأله 488. فرد باید با گفتن صیغۀ طلاق قصد انشاء و تحقّق معنای طلاق و جدایی زوجین از هم را داشته باشد؛ امّا اگر فرد بدون قصد جدّی - مثلاً به شوخى، یا در حال مستى یا خواب یا هیپنوتیزم یا غضب شدید که موجب سلب اختیار است - صیغۀ طلاق را بگوید، صحیح نیست. همین طور، اگر فرد در پاسخ به اینکه آیا همسرش را طلاق داده است یا نه، به صورت جملۀ خبری بگوید: «فاطمه طالق» کافی نیست.[1]