مسأله 446. اگر شوهر نفقۀ همسرش را نداشته باشد، واجب است آن را با اشتغال به کسب و کاری که کسر شأن وی محسوب نمی­شود و موجب سختی و مشقّت فوق‌العاده که معمولاً تحمّل نمی­شود (حَرَج) نباشد، تأمین نماید.

مسأله 447. اگر شوهر برای تأمین نفقات همسر، توانایی کسب و کار نداشته باشد یا تأمین آن حَرَجی بوده یا کسر شأن وی محسوب شود، می­تواند کسری نفقات همسرش را از سهم فقرا مانند خمس، زکات، کفّارات و مانند آن - با رعایت سایر شرایط شرعی استحقاق آن - تأمین نماید؛

البتّه، بر وی واجب نیست با درخواست صدقه یا کمک مالی بلاعوض از دیگران، نفقات همسرش را تأمین نماید؛ امّا قرض گرفتن یا خرید کالا به صورت نسیه برای این امر در صورتی که برایش مشقّت فوق‌العاده که معمولاً تحمّل نمی‌شود (حَرَج) نداشته باشد و بداند بعداً توانایی ادای دین را پیدا می­کند، واجب است و در صورتی که احتمال قابل توجّه دهد نتواند بدهیش را پرداخت نماید، وجوب آن محلّ اشکال است و مراعات مقتضای احتیاط در این مورد ترک نشود.