مسأله 359. اگر قصد افراد از ازدواج موقّت لذّت بردن نباشد - مثلاً برای حاصل شدن محرمیّت باشد - باز هم ازدواج صحیح است؛ ولی اگر زوجه در عقد موقّت شرط نماید که برای زوج هیچ حقّ استمتاعی نباشد، عقد باطل است؛ امّا اگر شرط کند شوهر با او نزدیکی نکند، عقد و شرط صحیح است و شوهر فقط می‏تواند لذّت­های دیگر از او ببرد و اگر زوجه بعداً به نزدیکی راضی شود، شوهر می‏تواند با او نزدیکی نماید.[1]