مسأله 231. در عقد دائم لازم نیست مقدار مهریه به‌ گونه‌ای که در خرید و فروش کالا ذکر شد، معلوم باشد؛
پس برای اینکه مال موجود و مشخّصی مانند زمین یا خانه یا یک قطعۀ طلا یا مقداری پارچه به عنوان مهریه قرار داده شود، همین که زن آن را ببیند کافی است، هرچند مقدار آن از نظر مساحت یا تعداد یا وزن یا سایر ویژگی‌های مال مشخّص نباشد.
مسأله 232. اگر اموال معیّنی مانند منزل، اتاق، زمین، باغ، مغازه، ماشین سواری به صورت کلّی در ذمّۀ زوج به عنوان مهریه در عقد دائم قرار داده شود، ولی نوع و کیفیّت آن معیّن نگردد، مهر صحیح است؛
البتّه، در این صورت زوج برای تعیین چیزی که به عنوان مهریه قرار داده شده (مثلاً منزل) باید آنچه متعارف و متناسب با شأن زوجین باشد را معیّن نماید و در صورتی که موارد متعارف قیمت‌های متعدّد داشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید آنچه را از لحاظ قیمت، متوسط محسوب می­شود در نظر بگیرد.