مسأله 218. مهریه که کیفیّت تعیین آن در مسائل بعد ذکر می‌شود، صورت‌های مختلفی دارد، از جمله موارد ذیل:
1. عین؛ مانند خانه یا باغ یا زمین معیّن و موجود.
2. دین؛ مثل تعداد معیّنی سکّۀ بهار آزادی در ذمّۀ زوج.
3. منفعت؛ مثل منافع خانه یا باغ یا وسیلۀ نقلیۀ معیّن.
4. عمل (کار و خدمت)؛ مانند تعلیم قرآن کریم یا آموزش حرفه یا هنر خاص.
5. حقّ مالی قابل نقل و انتقال؛ مانند حقّ التحجیر و سرقفلی مغازه.[1]

مسأله 219. مالی که به عنوان مهریه قرار داده می­شود،[2] باید شرایطی داشته باشد که از جمله آنها موارد ذیل می­باشد:
- از نظر شرعی مالک شدن مسلمان نسبت به آن صحیح باشد؛
بنابراین، شراب، خوک، وسائل مخصوص قمار و مانند آن نمی­تواند به عنوان مهر قرار گیرد.
- بنابر احتیاط لازم عرفاً ارزش مالی داشته باشد؛ پس قرار دادن اشیای بی‌ارزش مانند یک دانه گندم یا یک برگ درخت به عنوان مهریه، بنابر احتیاط لازم صحیح نیست.
- مبهم یا نامعیّن نباشد. بنابراین، اگر یکی از دو شیء - مثلاً منزل یا ماشین - بدون تعیین آن، مهر قرار داده شود صحیح نیست.