کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (4)
جستجو در:
آنچه برای زنان در مورد ازدواج، مستحب و مکروه شمرده شده ←
→ مباحث مقدّماتی ازدواج
آنچه برای مردان در مورد ازدواج مستحب و مکروه شمرده شده
سأله 57. مردی که می‌خواهد ازدواج کند مستحب است دو رکعت نماز خوانده و پس از به‌جا آوردن حمد الهی، این دعا را بخواند:
«اللَّهُمَّ إِنّی أُریدُ أَنْ أَتَزَوَّجَ فَقَدِّرْ لی مِنَ النِّسَاءِ أَعَفَّهُنَّ فَرْجاً وَأَحْفَظَهُنَّ لی فی نَفْسِهَا وَفی مَالی وَأَوْسَعَهُنَّ رِزْقاً وَأَعْظَمَهُنَّ بَرَکَةً وَقَدِّرْ لی وَلَداً طَیِّباً تَجْعَلُهُ خَلَفاً صَالِحاً فی حَیَاتی وَبَعْدَ مَمَاتی[1]».[2]
مسأله 58. در احادیث معصومین (علیهم السلام) در مورد خصوصیّات زنی که انسان می‌خواهد با او ازدواج کند، توصیه‌های زیادی نقل شده است از جمله اینکه:
زنی که انتخاب می‌کند «متدیّن»، «با اخلاق»، «عفیفه»، «گشاده‌رو و خنده‌رو» «نرمخو»، «با محبّت» و «کریمة الأصل» باشد؛ «یاری دهندۀ همسر» بوده و «در غیاب وی نسبت به امور او مراقبت داشته باشد»؛ همین طور «فرزندآور» بوده و نازا نباشد.
علاوه بر آن، شایسته نیست انسان زنی را تنها به جهت مال و زیباییش به همسری برگزیند. همین طور، ازدواج با زن زیبایی که ریشۀ بدی دارد و همین طور زن احمق، مکروه شمرده شده است.
«اللَّهُمَّ إِنّی أُریدُ أَنْ أَتَزَوَّجَ فَقَدِّرْ لی مِنَ النِّسَاءِ أَعَفَّهُنَّ فَرْجاً وَأَحْفَظَهُنَّ لی فی نَفْسِهَا وَفی مَالی وَأَوْسَعَهُنَّ رِزْقاً وَأَعْظَمَهُنَّ بَرَکَةً وَقَدِّرْ لی وَلَداً طَیِّباً تَجْعَلُهُ خَلَفاً صَالِحاً فی حَیَاتی وَبَعْدَ مَمَاتی[1]».[2]
مسأله 58. در احادیث معصومین (علیهم السلام) در مورد خصوصیّات زنی که انسان می‌خواهد با او ازدواج کند، توصیه‌های زیادی نقل شده است از جمله اینکه:
زنی که انتخاب می‌کند «متدیّن»، «با اخلاق»، «عفیفه»، «گشاده‌رو و خنده‌رو» «نرمخو»، «با محبّت» و «کریمة الأصل» باشد؛ «یاری دهندۀ همسر» بوده و «در غیاب وی نسبت به امور او مراقبت داشته باشد»؛ همین طور «فرزندآور» بوده و نازا نباشد.
علاوه بر آن، شایسته نیست انسان زنی را تنها به جهت مال و زیباییش به همسری برگزیند. همین طور، ازدواج با زن زیبایی که ریشۀ بدی دارد و همین طور زن احمق، مکروه شمرده شده است.
[1]. همان، ج8، أبواب بقیّة الصلوات المندوبة، باب36، ص143، ح1.
[2]. یا آنکه رجاءً دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت بعد از حمد، سوۀ یس قرائت نماید و بعد از نماز حمد و ثنای خداوند متعال را به‌جا آورد و بگوید: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنی زَوْجَةً صَالِحَةً وَدُوداً وَلُوداً شَکُوراً قَنُوعاً غَیُوراً إِنْ أَحْسَنْتُ شَکَرَتْ وَإِنْ أَسَأْتُ غَفَرَتْ وَإِنْ ذَکَرْتُ اللَّهَ تَعَالَى أَعَانَتْ وَإِنْ نَسیتُ ذَکَّرَتْ وَإِنْ خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهَا حَفِظَتْ وَإِنْ دَخَلْتُ عَلَیْهَا سُرَّتْ وَإِنْ أَمَرْتُهَا أَطَاعَتْنی وَإِنْ أَقْسَمْتُ عَلَیْهَا أَبَرَّتْ قَسَمی وَإِنْ غَضِبْتُ عَلَیْهَا أَرْضَتْنی یَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ هَبْ لی ذَلِکَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُکَ وَلَا أَجِدُ إِلَّا مَا قَسَمْتَ لی»؛ بحار الأنوار، ج100، ابواب النکاح، باب6، ص268، ح18.