مسأله 1428. اگر مال گمشده، «علامت و نشانه» داشته باشد و قیمت آن یک «درهم» یا بیشتر باشد، کسی که آن را برداشته، باید به مدّت یک سال[1] به کیفیّتی که در مسائل بعد ذکر می‌شود آن را «اعلام» کرده و برای یافتن صاحبش تفحّص و جستجو نماید.

مسأله 1429. در مسألۀ قبل، پس از آنکه فرد مال گمشده را به مدّت یک سال[2] با توضیحاتی که در ادامه ذکر می‌شود معرّفی و اعلام نمود، چنانچه موفّق به پیدا کردن صاحبش نشود - هرچند از پیدا شدن صاحب مال نا‌امید شده باشد - بنابر احتیاط واجب نمی‌تواند آن را تملّک نماید و مخیّر بین دو کار است:
الف. مال را از طرف صاحبش - بنابر احتیاط واجب با اجازۀ حاکم شرع - صدقه دهد.[3]
ب. تا زمانی که از پیدا شدن صاحبش نا‌امید نشده، مال را برای وی نگهداری کند و در این مدّت می‌تواند به‌طوری که مال از بین نرود، از آن استفاده کند، مثلاً انگشتری را که یافته به دست کند.[4]
البتّه، اگر مال در «حرم مکّه» یافت شده باشد، احتیاط واجب آن است که پس از اعلام یک سال، آن را از طرف صاحبش صدقه دهد.