پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (3) (چاپ 1403)

کنار گذاشتن پول به عنوان صدقه ← → حقّ فسخ در صدقه

تحقّق صدقه با پول انداختن در صندوق

مسأله 1328. محقّق شدن صدقه در مواردی که افراد برای کمک به فقرا یا ایتام و انفاقات مستحبی، پول را در صندوق یا قلّک و مانند آن می‌اندازند، چند صورت دارد:
الف. صندوق صدقه متعلّق به مؤسّسه‌ای خیریّه یا تشکّلی مانند آن[1]- که عرفاً متولّی جمع‌آوری صدقات مستحبی و کمک به فقرا و ایتام محسوب می­شود باشد - چه اینکه صندوق در محلّ مؤسّسه یا محلّ تجمّع مردم یا خیابان و مانند آن باشد و یا در اختیار مردم در منازل یا اتومبیل و... قرار گرفته باشد؛
ب. صندوق صدقه، متعلّق به چند خانواده یا افراد گوناگون باشد؛ مثل اینکه صندوقی به عنوان تصدّق به فقرا یا ایتام، در قسمتی از آپارتمان، مجتمع یا اداره‌ای نصب شده و خانواده‌های متعدّد ساکن در آن یا کارمندان اداره، در آن پول بیندازند و فرد یا افرادی، متولّی عرفی جمع‌آوری صدقه به صورت مذکور و رساندن آن به نیازمندان باشند؛ در موارد «الف» و «ب»، با انداختن پول در صندوق به قصد تصدّق و انفاق، صدقه محقّق شده و پول از ملکیّت فرد خارج گردیده است.[2]
ج. صندوق یا قلّک شخصی، که فرد برای کمک به فقرا در آن پول می‌اندازد تا پس از مدّتی پول‌های جمع‌آوری شده را به فقیر بدهد؛
در این صورت، با انداختن پول در صندوق یا قلّک، صدقه محقّق نمی‌شود و تا وقتی پول به فقرا یا وکیل آنان تحویل داده نشده،[3] مال در ملکیّت مالک اولیّۀ پول باقی است.[4]

[1]. چه نهاد یا تشکّل مذکور به ثبت رسمی و قانونی رسیده باشد یا نرسیده باشد.

[2]. در این‌گونه موارد، می‌توان گفت پول به «جهت عرفی خاصّی» تملیک شده و انداختن در صندوق به منزلۀ رساندن پول به آن جهت و کافی در تحقّق قبض توسّط متولّی عرفی آن می­باشد؛ در مورد «الف»، پول تملیک می‌شود مثلاً به «جهت رسیدگی به فقرا توسّط فلان مؤسّسه خیریه» و در مورد «ب»، پول به «جهت رسیدگی به فقرا توسّط همین تشکّل که توسّط خانواده‌ها یا برخی از آنان منعقد شده» تملیک می‌گردد؛ امّا در مورد «ج»، قرار دادن یک قلّک یا صندوق شخصی در خانه، موجب تحقّق یک جهت عرفی خاص نمی‌شود و لذا با انداختن پول در آن، تملیک به فرد یا جهتی صورت نگرفته است.
شایان ذکر است، چنانچه فردی شخصاً عهده‌دار جمع‌آوری پول و صدقات مستحبی برای فقرا شود و با مراجعه به سایرین، برای رسیدگی به فقرا از آنان پول بگیرد، وی عرفاً متولّی «جهت رسیدگی به فقرا» به حساب می‌آید. بنابراین، چنانچه افراد مال خویش را به جهت مذکور صدقه دهند با تحویل پول به وی و قبض (تحویل) آن، مال به «جهت عام رسیدگی به فقرا» تملیک شده و از ملکیّت فرد خارج شده است (البتّه مجرّد نقل اعتباری پول به حساب بانکی فرد جمع‌آوری کننده صدقه، کافی در تحقّق قبض نیست).
امّا اگر افراد با اعطای مال به شخص مذکور قصد نداشته باشند مال از ملکیّت آنان خارج شود و قصدشان آن باشد که وی وکیل آنان در صدقه دادن و رساندن مال به فقرا باشد، در این صورت تا وکیل مال را به فقرا نرسانده، صدقه محقّق نمی­شود و مال مذکور در ملکیّت موکّلین باقی می­ماند؛ البتّه اگر شخص مذکور از فقیر یا فقرای معیّنی وکالت در قبول و قبض صدقه داشته باشد و از طرف آنان صدقه را قبول و تحویل بگیرد کافی است.
این حکم، در سایر موارد مشابه مثل شخصی که عهده­دار جمع‌آوری پول برای عزاداری حضرت اباعبداللّه الحسین یا جهت اطعام زائران اربعین شده نیز، جاری می­شود.

[3]. البتّه، اگر فرد صدقه را به حاکم شرع یا وکیل وی تحویل دهد و او آن را به عنوان اینکه ولیّ فقرا است بابت صدقه قبول نماید، صدقه محقّق شده است. همچنین است حکم، اگر خودِ صدقه دهنده از طرف حاکم شرع برای این امر وکالت داشته باشد.

[4]. بنابراین مالک پول، حقّ تصرّف در پول خود را دارد و چنانچه سال خمسیش فرا برسد با وجود سایر شرایط، باید خمس آن را بپردازد؛ البتّه، اگر - مثلاً - نذر کرده که پول­های جمع شده داخل صندوق یا قلّک شخصی­اش را به فقرا صدقه بدهد و صیغۀ نذر با رعایت شرایط صحّت نذر خوانده شده، باید مطابق نذر عمل نماید و در این صورت اگر مبالغ مذکور از درآمد اثنای سالش بوده، چنانچه سال خمسیش فرا رسد، برای وفای به نذر لازم است خمس آن را از مال دیگرش بپردازد.
کنار گذاشتن پول به عنوان صدقه ← → حقّ فسخ در صدقه
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français