مسأله 1285. اگر طلبکار طلب خویش[1] را به بدهکار به قصد بریء الذمّه کردن بدهکار و اسقاط آنچه که در ذمّۀ اوست ببخشد، صحیح است و احتیاج به قبـض و اقباض ندارد و در این صورت برای طلبــکار حقّ رجوع و پشیمانــی نیســت.

مسأله 1286. اگر فردی طلب خود از دیگری را به شخص ثالثی هبه نماید، تا وقتی که طلب مذکور توسّط کسی که طلب به او بخشیده شده، قبض و وصول نشده باشد، هبه صحیح نیست.
بنابراین، تنها پرداخت «چک» بدهکار به هدیه گیرنده، چه توسّط هبه کننده باشد و چه بدهکار و همین طور نقل وجه اعتباری از حساب بدهکار به حساب پس‌انداز طرف مقابل، برای تحقّق قبض و تحویل، کافی نیست.
شایان ذکر است، برای تصحیح این امر می­توان از عقد مصالحه استفاده نمود، بدین صورت که فرد،[2] طلب خود از دیگری را به‌طور مجّانی به طرف مقابل مصالحه نماید و او[3] هم قبول نماید، در این صورت قبض و تحویل طلب توسّط وی (متصالِح) لازم نیست.