قرآن کریم دربارۀ اهمیّت امانت­داری می­فرماید:
«... فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذی اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ...».[1]
و اگر برخی از شما بعضی را امین داند (و به او امانت بسپارد) پس باید آن امین آنچه را که به امانت گرفته ادا نماید و از پروردگارش بترسد (و به امانت خیانت نکند).
از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده که فرمودند: «از ما نیست کسی که در امانت خیانت کند».[2]
در حدیث است که امام صادق فرمودند: «خداوند متعال هیچ پیامبری را مبعوث نکرد، مگر به راستگویی و ادای امانت به نیکوکار و بدکردار».[3]
در نقل است که حضرت لقمان به فرزندش فرمود: «ای پسرم، امانت را (به صاحبش) برگردان تا دنیا و آخرتت سالم بماند و امین باش تا غنی و بی­نیاز شوی».[4]