مسأله 1171. وکیل در صورتی می‌تواند فرد دیگری را برای انجام کار موکّل خود وکیل کند که از او برای این کار اجازه داشته باشد؛ اجازۀ موکّل در این امر دارای دو صورت است:
الف. وکیل دوّم، از طرف خودِ موکّل، وکیل باشد؛
ب. وکیل دوّم، از جانب وکیل اوّل، وکالت داشته باشد.
وکیل باید محدودۀ اجازۀ موکّل را رعایت نماید. بنابراین، اگر موکّل به وکیل گفته: «از طرف من وکیل انتخاب نما»، وی تنها می­تواند از طرف موکّلش وکیل بگیرد، نه از جانب خودش؛ امّا اگر موکّل به وکیل گفته: «از طرف خودت وکیل بگیر»، وی تنها می­تواند از طرف خودش وکیل بگیرد، نه از جانب موکّلش و اگر موکّل اجازۀ هر دو مورد را به وی داده، وکیل می­تواند به صلاحدید خود عمل نماید.
مسأله 1172. اگر وکالت وکیل دوّم، از طرف خودِ موکّل باشد، وی در عرض وکیل اوّل خواهد بود. بنابراین، وکیل اوّل حقّ عزل و برکنار کردن او را ندارد[1] و چنانچه وکیل اوّل عزل شود یا بمیرد، وکالت وکیل دوّم، باطل نمی‌شود.
مسأله 1173. اگر وکالت وکیل دوّم از طرف وکیل اوّل باشد، وکیل اوّل می‌تواند او را از وکالت عزل کند و وکالت او تابع وکالت وکیل اوّل است. بنابراین، اگر وکیل اوّل از وکالت عزل شود یا بمیرد، وکالت وکیل دوّم هم باطل می‌شود؛
البتّه، موکّل می‌تواند بدون عزل وکیل اوّل، وکیل دوّم را عزل نماید.