مسأله 1144. کفالت عقد لازم است و فسخ آن از طرف کفیل جایز نیست؛ مگر آنکه برای کفیل حقّ فسخ قرار داده شده باشد یا إقاله صورت گیرد.

مسأله 1145. یکی از شش مورد ذیل، کفالت را به هم می‏زند:
اوّل: کفیل به تعهّد خویش عمل نماید و مکفول را نزد مکفول له - با شرایطی که ذکر شد و مطابق با کیفیّتی که کفالت صورت گرفته - حاضر کند.
دوّم: مکفول خودش نزد مکفول له - با توضیحاتی که قبلاً ذکر شد - حاضر شود یا آنکه مکفول له مکفول را - به خواستۀ خودش یا از روی اجبار - در اختیار گیرد، طوری که بتواند حقّ خود را از وی استیفا نماید.
سوّم: حقّ مکفول له به وی داده شود، مثلاً اگر طلبی داشته وصول شود.
چهارم: مکفول له از حقّ خود بگذرد (مثل اینکه طلبکار بدهکار را بریء الذمّه نماید و طلب خویش را به وی ببخشد) یا آن را به طریق مشروعی (مثل صلح یا فروش یا حواله) به دیگری انتقال دهد.
پنجم: مکفول یا کفیل بمیرد، ولی اگر مکفول له بمیرد، کفالت به حال خود باقی است و حقّ مکفول له به ورثۀ وی منتقل می­شود.
ششم: مکفول له از کفالت دست بردارد و کفیل را نسبت به کفالت بریء الذمّه نماید.