قرآن کریم در این باره می­فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا تَدایَنْتُمْ بِدَیْنٍ إِلىٰ‏ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاکْتُبُوهُ…».[1]
«اى کسانى که ایمان آورده‏اید، هنگامى که بدهى مدّت‏دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید».
در حدیث است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «چهار گروه هستند که دعایشان مستجاب نمی­شود، یکی از آنان مردی است که مالی دارد و آن را بدون بیّنه و شاهد گرفتن قرض دهد، (آن بدهکار هم بدهیش را نداده و انکار نماید). خداوند متعال می­فرماید: مگر به تو نگفتم که به هنگام قرض دادن شاهد بگیر».[2]
از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «چند گروه هستند که دعایشان مستجاب نمی­شود، از جمله کسی که وام مدّت­دار به شخصی بدهد، امّا یادداشت و نوشته‌ای از بدهکار بابت دریافت وام نگیرد و شاهدانی را هم گواه قرار ندهد».[3]