مسأله 758. اگر صاحب اتومبیل بخواهد ماشین خود را به راننده‌ای بدهد تا کار کند و در سود شریک باشند، می‌تواند قرارداد «جُعاله‌»ای را منعقد کند، به این صورت که صاحب ماشین به راننده بگوید: «اگر در فلان مدّت با این ماشین برای من کار حمل و نقل مسافر را انجام دهی، نیمی از کار‌کِردت (اجرت‌ها و کرایه‌های دریافتی از مردم)، به عنوان حقّ الزحمه (جُعْل)، مال خودت باشد».
در این صورت، راننده نصفی از اجرت حاصل از مسافر‌کشی را برای خودش برداشته و نصف دیگر را به صاحب ماشین می­دهد.[1]

مسأله 759. اگر فردی که صاحب اتومبیل است به راننده‌ بگوید: «با ماشین برای خودت کار کن و هر چه سود به دست آوردی به نسبت نصف، نصف در آن شریک باشیم»،[2] چنین قرارداد و شراکتی باطل است و در این صورت، تمام اجرت حاصل شده مال راننده است و صاحب ماشین تنها مستحقّ اجرت المثل منافع ماشین، در مدّتی که در اختیار راننده بوده می­باشد.[3]