کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (3) (چاپ 1403)
جستجو در:
از بین رفتن مال (مالی که کار مورد اجاره باید بر آن انجام شود) ←
→ فوت اجیر
عاجز شدن اجیر
مسأله 573. اگر اجیر از انجام عمل مورد اجاره عاجز شود، مثل اینکه اجیر شده تا خودش کاری را انجام دهد[1] و به علّت عذری مانند بیماری از انجام آن ناتوان شود،[2] چنانچه قبل از عاجز شدن، امکان انجام عمل برایش وجود نداشته، اجاره باطل است؛ در غیر این صورت، حکمی مشابه مسألۀ «571» در مورد آن جاری میشود.
شایان ذکر است، حکم مذکور شامل عذر عام نیز میشود، مانند اینکه فردی برای ایزوگام و عایق کردن پشت بام در روز مشخّصی اجیر شود و در آن روز به علّت شرایط جوّی، آن کار قابل انجام نباشد یا رانندهای اجیر شود تا شخصی را در زمان معیّن به مقصد برساند، ولی به علّت مسدود بودن راه این کار امکان پذیر نباشد.
مسأله 574. اگر فرد مثلاً برای حمل و نقل کالایی در زمان معیّن به محلّ مشخّصی اجیر شده باشد و در بین راه مانعی پیش آمده و نتواند آن را در زمان معیّن به مقصد برساند، اجاره نسبت به مسیر باقیمانده، باطل میشود و در مورد اجرت حمل و نقل به مقدار راهی که پیموده شده، مسأله دو صورت دارد:
الف. مورد اجاره، فقط رساندن کالا به مقصد باشد؛
در این صورت، فرد مستحقّ هیچ اجرتی نیست.
ب. مورد اجاره، حمل و بردن کالا در طول مسیر و رساندن آن به مقصد بوده، طوری که هر مقدار از مسافت که پیموده شود، مطلوب مستأجر باشد؛ در این صورت، اجیر به نسبت مسافتی که پیموده، مستحقّ بخشی از اجرت قراردادی میباشد.
شایان ذکر است، حکم مذکور شامل عذر عام نیز میشود، مانند اینکه فردی برای ایزوگام و عایق کردن پشت بام در روز مشخّصی اجیر شود و در آن روز به علّت شرایط جوّی، آن کار قابل انجام نباشد یا رانندهای اجیر شود تا شخصی را در زمان معیّن به مقصد برساند، ولی به علّت مسدود بودن راه این کار امکان پذیر نباشد.
مسأله 574. اگر فرد مثلاً برای حمل و نقل کالایی در زمان معیّن به محلّ مشخّصی اجیر شده باشد و در بین راه مانعی پیش آمده و نتواند آن را در زمان معیّن به مقصد برساند، اجاره نسبت به مسیر باقیمانده، باطل میشود و در مورد اجرت حمل و نقل به مقدار راهی که پیموده شده، مسأله دو صورت دارد:
الف. مورد اجاره، فقط رساندن کالا به مقصد باشد؛
در این صورت، فرد مستحقّ هیچ اجرتی نیست.
ب. مورد اجاره، حمل و بردن کالا در طول مسیر و رساندن آن به مقصد بوده، طوری که هر مقدار از مسافت که پیموده شود، مطلوب مستأجر باشد؛ در این صورت، اجیر به نسبت مسافتی که پیموده، مستحقّ بخشی از اجرت قراردادی میباشد.
[1]. منظور، مباشرت در عمل است.
[2]. عاجز شدن فرد از انجام عمل مورد اجاره در مثال مذکور، در هر یک از دو فرض ذیل تصوّر میشود:
الف. مورد اجاره انجام عمل در زمان خاصّی بوده که در طول آن مدّت، بیماری اجیر ادامه داشته است؛ ب. مورد اجاره زماندار نبوده، ولی بیماری اجیر به گونهای است که بعد از آن دیگر توانایی انجام عمل برایش وجود ندارد.