مسأله 244. در معاملۀ سلف، فروشنده باید توانایی تحویل دادن کالا را در زمان تعیین شده (و در شهر معیّن شده، اگر شرط شده کالا در شهر خاصّی تحویل داده شود) داشته باشد، چه کالا در آن وقت کمیاب باشد و چه فراوان؛ امّا اگر فروشنده، نه خودش توانایی تحویل کالا را - هرچند با فراهم نمودن مقدّمات آن - در زمان معیّن شده داشته باشد و نه برای او این امکان وجود داشته باشد که کالا را توسّط دیگری تحویل دهد - مثل اینکه در زندان باشد و توانایی تحویل دادن کالا را کلاً نداشته باشد - معامله باطل است.
شایان ذکر است، ملاک در قدرت بر تحویل کالا آن است که عرف عقلا در زمان انجام معامله، تصدیق نمایند تحویل کالای پیش فروش شده در موعد مقرّر ممکن است؛ البتّه، لازم نیست قدرت بر تحویل از همان ابتدا مورد اطمینان باشد و قابلیّت و وجود زمینه برای تحویل کافی است.[1]

مسأله 245. اگر فرد به خیال اینکه می­تواند کالا را در زمان معیّن تحویل دهد، اقدام به پیش فروش‌ آن نماید و بعد بفهمد در همان زمان انجام معامله، تحویل کالا در موعد مقرّر آن عرفاً غیر ممکن محسوب می­شده، معامله باطل است.[2]