مسأله 140. کالایی که فروخته می­شود (مَبیع) و عوضی که دریافت می‌گردد (ثمن)، باید - علاوه بر مواردی که در مبحث «معاملات باطل و حرام» ذکر شد -[1] دارای شرایط ذیل باشند:
1. مالی که فروخته می‌شود (مبیع)، «خود شیء» (عین) باشد، نه منفعت یا عمل یا حقّ؛
2. مقدار آنها با وزن یا پیمانه یا تعداد یا متراژ و مانند اینها معلوم باشد؛
3. خصوصیّات آنها که موجب اختلاف قیمت می­شود، معلوم باشد؛
4. فرد دیگری در آن حقّی نداشته و «مِلک طِلْق» باشد؛
5. قابل تحویل باشند.
احکام این شرایط، در مسائل آینده ذکر می‌شود.