در حدیث نقل شده که یکی از انصار را نیازی پیش آمد و پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) را از آن آگاه ساخت، حضرت(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «هر چه در خانه داری بیاور و چیزی را بی‏ارزش نشمار». آن انصاری به خانه‏اش رفت، زیر‌انداز[1] و کاسه­ ای را با خود آورد.
پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «چه کسی اینها را می‏خرد؟» مردی گفت: آنها را به یک درهم خریدارم.
حضرت(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «چه کسی بیشتر می‏خرد؟» مردی گفت: به دو درهم، پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «مال تو».
آن گاه به مرد انصاری فرمودند: «با یک درهم طعامی برای خانواده‏ ات فراهم ساز و با درهم دیگر تبری[2] خریداری کن».
و چون آن مرد تبر را با خود آورد، فرمودند: «چه کسی دسته‏ای برای این تبر دارد؟»، یکی از حاضران گفت: من.
پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) آن را گرفت و با دست خود آن را در تبر محکم کرد و به انصاری فرمودند: «برو هیزم جمع کن و هیچ خاری و تر و خشکی را اندک نشمار (و همه را بردار)».
آن مرد چنین کرد و پس از پانزده روز آمد و وضع زندگیش خوب شده بود.
پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «این برای تو نیکوتر از آن است که روز قیامت در حالی وارد محشر شوی که بر صورتت لکّه‏های صدقه (که از مردم گرفته‏ای) دیده شود».[3]