کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (2) (چاپ 1403)
جستجو در:
ژلاتین ←
→ فروش یا عرضه گوشت خوک بر کسانی که آن را حلال میدانند
شک در حلال یا حرام گوشت بودن حیوان تذکیه شده
مسأله 1371. اگر تذکیۀ شرعی حیوانی با یکی از راههایی که در مسألۀ «1243» و مسائل بعد از آن بیان شد ثابت شود، در صورتی که فرد نسبت به حلال یا حرام گوشت بودن آن شک کند و شبهۀ موضوعی باشد، حکم حیوان حلال گوشت را دارد؛ مثل اینکه میزبان مسلمان غذای گوشتی را در اختیار مهمان قراردهد و مهمان نداند گوشت طبخ شده متعلّق به چه حیوانی است.[1]
شایان ذکر است، در موردی که ثابت شدن تذکیه «محلّ اشکال» است، حکم به حلال بودن گوشت حیوان نیز محلّ اشکال میباشد.[2]
شایان ذکر است، در موردی که ثابت شدن تذکیه «محلّ اشکال» است، حکم به حلال بودن گوشت حیوان نیز محلّ اشکال میباشد.[2]
[1]. امّا اگر فرد بداند که گوشت مذکور، مربوط به حیوان معیّنی مانند خرگوش یا زرّافه یا پنگوئن یا کانگرو است، ولی از حکم شرعی آن حیوان اطلاع نداشته باشد (شبهۀ حکمی)، نمیتواند بنابر حلال بودن آن بگذارد و برای اطلاع از حکم آن باید از مجتهد جامع الشرایط تقلید نماید. فقیه اعلم، ادلّۀ مربوط به حرمت یا حلّیّت آن حیوان را بررسی مینماید و چنانچه دلیل عام یا خاصّی بر حرمت وجود داشته باشد، حکم به حرام بودن آن حیوان مینماید و در موردی که هیچ دلیل عام یا خاصّی بر حرمت حیوان مذکور یافت نشود، أصالة الحلّ جاری کرده و حکم به حلال بودن آن حیوان مینماید.
[2]. توضیح این مطلب، در مسائل «1245» و «1249» ذکر شد.