مسأله 1305. صید شرعی در صورتی محقّق می­شود که فرد هنگام به کار بردن سلاح، قصد صید حیوان را داشته باشد. بنابراین، اگر بچّۀ غیر ممیّز یا فرد دیوانه یا مست حیوان را شکار نماید، کافی نیست.
همچنین، اگر فرد بدون قصد صید حیوان، مثلاً برای تمرین مهارت تیراندازی به سمت مکانی مشخّص نشانه‌گیری کند و اتّفاقاً تیر به حیوانی اصابت کند، کافی نیست.

مسأله 1306. اگر فرد به قصد شکار آهو، به سمت آهوی معیّنی از گلۀ آهوها تیراندازی کند و به جای آن تیر به آهوی دیگری اصابت کرده و آن را بکشد، کافی است. همچنین، اگر علاوه بر آن آهو، تیر به آهوی دیگری نیز اصابت کرده و هر دو را بکشد، هر دوی آنها پاک و حلال می­باشند.

شایان ذکر است، شرط حلال شدن صید آن است که صیّاد قصد صید کردن جنس آهو[1] را داشته باشد، هرچند به‌طور خاص آهوی معیّنی را در نظر نداشته باشد.