مسأله 1278. اگر حیوان حلال گوشت را با رعایت شرایطی که در مسائل قبل ذکر شد، ذبح نمایند و بچۀ زنده‏ای از آن بیرون آید، چنانچه آن بچّه را با رعایت شرایط، ذبح شرعی کنند، پاک و حلال است؛[1] ولی اگر آن را ذبح شرعی نکنند یا زمان کافی برای ذبح نباشد و بمیرد، نجس و حرام محسوب می­شود.

مسأله 1279. اگر حیوان حلال گوشت را با رعایت شرایطی که در مسائل قبل ذکر شد، ‌ذبح نمایند و بچۀ مرده‏ای از شکمش بیرون آورند با وجود شرایط ذیل پاک و حلال می­باشد:[2]
الف. در هنگام ذبح مادر، بچه­اش زنده باشد. بنابراین، اگر بچه پیش از آن مرده باشد، حرام محسوب می­شود.
ب. سبب مردن بچۀ حیوان در شکم مادرش، تأخیر در بیرون آوردن آن نباشد. بنابراین، در صورت احتمال زنده بودن بچۀ حیوان بعد از ذبح مادرش، لازم است با رعایت فوریّت عرفی اقدام به بیرون آوردنش نموده تا در صورت زنده بودن، آن را ذبح شرعی نمایند.
ج. خلقت آن بچّه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد، هرچند روح در آن دمیده نشده باشد؛ امّا اگر خلقتش کامل نشده، حرام محسوب می­شود.
شایان ذکر است، حکم مذکور در این مسأله شامل حیوانات حرام گوشتی که قابل تذکیه هستند نیز می­شود و اثر تذکیه، پاکی آنها است، ولی خوردن آنها حرام است.
این حکم، شامل صید حیوانات وحشی نیز می­شود. بنابراین، اگر حیوان وحشی را - با رعایت شرایط آن - شکار نمایند و بچّۀ مرده‏ای از شکمش بیرون آورند با وجود شرایط فوق تذکیه شده محسوب می­شود.

مسأله 1280. اگر از شکم حیوان زنده، بچّۀ مرده‏ای بیرون آید یا آن را بیرون آورند، خوردن گوشت آن حرام است.