مسأله 1044. در هتل‌ها، مهمان‌خانه‌ها، رستوران‌ها و مانند آنها معمول و متعارف است کارکنانی که اجیر کارفرما می‌باشند، از غذای تهیّه شده توسّط کارفرما، استفاده می‌کنند؛ در این موارد، چنانچه غذای اجیر به عنوان حقوق یا به عنوان شرط ضمن عقد، بر عهدۀ کارفرما نباشد و کارفرما غذای اجیر را ارفاقاً بپردازد، به‌طوری که اجیر نان‌خور کارفرما محسوب شود، کارفرما باید فطریّۀ او را بدهد.
امّا چنانچه غذای اجیر جزء حقوق (حقّ الزحمه) او محسوب شود، یا آنکه در ضمن عقد اجاره، اجیر با کارفرما شرط نماید که کارفرما علاوه بر پرداخت اجرت، باید غذای روزانۀ او را نیز بدهد، صدق نان‌خور بودن اجیر نسبت به کارفرما، محلّ اشکال است. بنابراین، رعایت مقتضای احتیاط نظیر آنچه در مسألۀ «1043» ذکر شد ترک نشود؛ مانند اینکه اجیر با اجازۀ کارفرما فطریّۀ خود را بدهد یا اینکه کارفرما با اجازۀ اجیر فطریّۀ وی را بپردازد.