مسأله 996. اگر مسؤولیّت تأمین نفقات افرادی بر عهدۀ فردی باشد که خود واجب النفقۀ شخص دیگر است، ولی آن افراد واجب النفقۀ شخص مذکور محسوب نشوند و تأمین نفقات آنان بر وی واجب نباشد، چنانچه فرد مذکور توانایی تأمین نفقات آن افراد را نداشته باشد، آن شخص می­تواند - با رعایت سایــــر شرایط استحقاق - زکاتش را به فرد مذکــور بدهــد که به مصــرف آنان برسانــد.
جهت توضیح حکم مذکور، چند مثال ذکر می­شود:
مثال اوّل: اگر فرزند انسان فقیر باشد و نتواند مخارج همسر دائمیش (عروس انسان) را بپردازد، انسان می­تواند زکات خویش را - با رعایت سایر شرایط استحقاق - به پسرش داده تا آن را صرف نفقات همسرش نماید.
مثال دوّم: اگر پدر انسان فقیر باشد و نتواند مخارج همسر دائمیش (زن پدر یا نامادری انسان) را بپردازد، فرزند می‌تواند زکات خویش را - با رعایت سایر شرایط استحقاق - به پدرش داده تا آن را صرف نفقات همسرش نماید.
مثال سوّم: اگر زوجۀ انسان، سرپرستی فرزندانی را که از شوهر سابقش دارد عهده­دار باشد و شوهر سابق یا کسی که نفقۀ اولاد بر او واجب است، مخارج اولاد را ندهد و زوجه نیز فقیر باشد و نتواند مخارج فرزندانش را بدهد، انسان می­تواند زکات خویش را - با رعایت سایر شرایط استحقاق - به همسرش داده تا آن را صرف نفقات اولادش از شوهر سابق نماید.