مسأله 894. اگر فرد پیش از پرداخت زکات یا کنار گذاشتن آن از انگور، خرمای خشک، جو و گندمی که زکات آنها واجب شده، مقداری از این اموال را مصرف نماید - مثلاً به مصرف خود و خانواده‌اش برساند، یا به فقیر به غیر عنوان زکات بدهد - باید زکات مقداری را که مصرف کرده بپردازد.

مسأله 895. اگر فرد خرمای نارس (خَلال) یا خرمای تازه (رطَب) را قبل از اینکه تبدیل به خرمای خشک (تَمْر) شود و به آن زکات تعلّق گیرد مصرف نماید - مثل اینکه آن را خود یا خانواده‌اش یا مهمانانش بخورند یا به دیگری اهدا نماید و آن را تحویل وی دهد یا آن را بفروشد - به این مقدار، زکات تعلّق نمی‌گیرد، هرچند اگر در ملک او باقی می‌مانْد، تبدیل به خرمای خشک (تَمْر) می‌شد و به حدّ نصاب می‌رسید.

مسأله 896. اگر فرد انگور را در حالی که نام انگور (عِنَب) بر آن صادق است مصرف کند، مثل اینکه آن را خود یا خانواده یا مهمانانش بخورند یا به دیگری اهدا نماید و آن را تحویل وی دهد یا آن را بفروشد، در صورتی که اگر باقی می‌مانْد و تبدیل به کشمش یا مَویز می‌شد، به حدّ نصاب می‌رسید - هرچند به ضمیمۀ مقدار باقیمانده - باید زکات آن را بدهد؛ امّا اگر انگور را در حالی که نرسیده و غوره است به‌طوری که به آن «عِنَب» نگویند، مصرف نماید، پرداخت زکات آن لازم نیست.

مسأله 897. اگر فرد گندم یا جو را پیش از وقت خشک شدن مصرف کند، چنانچه وزن خشک آنها به اندازۀ نصاب باشد - هرچند به ضمیمۀ مقدار باقیمانده- باید زکات آنها را بدهد.