کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (2) (چاپ 1403)
جستجو در:
حکمت زکات مال ←
→ سخاوتمندترین مردم و بخیل ترین آنان
عقوبت و کیفر پرداخت نکردن زکات مال
روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «... خداوند متعال به خاطر شیعیانی که زکات میپردازند، بلا را از کسانی که زکات نمیپردازند دفع میکند و اگر همه زکات را ترک کنند، هلاک خواهند شد...».[1]
از امام صادق(علیه السلام) از پدران بزرگوارشان(علیه السلام) روایت شده که رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «پیوسته امّت من در خیر و خوبی خواهند بود تا هنگامی که به یکدیگر خیانت نکنند و امانتداری را مراعات نمایند و زکات اموال خود را بپردازند، ولی موقعی که از این وظایف سر باز زنند، به قحطی و خشک سالی گرفتار خواهند شد».[2]
نیز نقل شده است که امام باقر فرمودند: «در کتاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) یافتیم که آن حضرت فرمودند: «... زمانی که مردم از دادن زکات خودداری کنند، زمین برکات خود را از مردم منع میکند و از زراعتها و میوهها و معادن، استفاده های مطلوب به دست نمیآید...».[3]
در حدیث است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «... هنگامی که زکات پرداخت نشود، فقر و نیاز ظاهر میشود».[4]
ابو بصیر گوید از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که فرمودند: «کسی که از پرداخت زکات خودداری کند، هنگام مرگ تقاضای برگشت به دنیا خواهد کرد و او مصداق فرموده خداست: «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ»[5] خدایا مرا به دنیا برگردان، امید است کار شایسته انجام دهم».[6]
از امام صادق(علیه السلام) از پدران بزرگوارشان(علیه السلام) روایت شده که رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: «پیوسته امّت من در خیر و خوبی خواهند بود تا هنگامی که به یکدیگر خیانت نکنند و امانتداری را مراعات نمایند و زکات اموال خود را بپردازند، ولی موقعی که از این وظایف سر باز زنند، به قحطی و خشک سالی گرفتار خواهند شد».[2]
نیز نقل شده است که امام باقر فرمودند: «در کتاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) یافتیم که آن حضرت فرمودند: «... زمانی که مردم از دادن زکات خودداری کنند، زمین برکات خود را از مردم منع میکند و از زراعتها و میوهها و معادن، استفاده های مطلوب به دست نمیآید...».[3]
در حدیث است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «... هنگامی که زکات پرداخت نشود، فقر و نیاز ظاهر میشود».[4]
ابو بصیر گوید از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که فرمودند: «کسی که از پرداخت زکات خودداری کند، هنگام مرگ تقاضای برگشت به دنیا خواهد کرد و او مصداق فرموده خداست: «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ»[5] خدایا مرا به دنیا برگردان، امید است کار شایسته انجام دهم».[6]
[1]. أصول کافی، ج2، کتاب الایمان و الکفر، باب إنّ الله یدفع بالعامل عن غیر العامل، ص451، ح1.
[2]. وسائلالشیعه، ج9، ابواب ما تجب فیه الزکاة و ما تستحب، باب3، ص25، ح9.
[3]. أصول کافی، ج2، کتاب الایمان و الکفر، باب فی عقوبات المعاصی العاجلة، ص374، ح2.
[4]. همان، باب فی تفسیر الذنوب، ص448، ح3.
[5]. سورۀ مؤمنون، آیات 99 و 100: «حَتّیٰ إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ٭ لَعَلّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَمِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلیٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ»؛ تا زمانی که یکی از آنان را مرگ فرا رسد، میگوید: پروردگارا! مرا (برای جبران گناهان و تقصیرهایی که از من سر زده به دنیا) بازگردان؛ امید است با آنچه (از مال و ثروت... در دنیا) واگذاشتهام عمل صالحی انجام دهم. (به او خطاب شود که) هرگز نخواهد شد، این کلمهای است که (از حسرت) همی بگوید (و ثمری نمیبخشد) و در برابر آنان عالم برزخ است تا روزی که برانگیخته شوند.
[6]. وسائل الشیعه، ج9، ابواب ما تجب فیه الزکاة و ما تستحب فیه، باب3، ص26 و 27، ح16.