مسأله 846. احتیاط واجب آن است که بیشتر از کسری مخارج یک سال، به یک سیّد فقیر، خمس یا وجوهات شرعیّه‌ای که در آن فقر معتبر است، ندهند، هرچند در یک دفعه باشد و موجب استغناء و بی‌نیازی وی نگردد؛ بلکه اگر خمس یا وجوهات شرعیّه‌ای را که در آن فقر معتبر است، به تدریج به وی بدهند تا آنکه وی به اندازۀ مخارج یک سال خود و خانواده‌اش را دارا شود، بیشتر از آن بنابر فتویٰ، نمی‌توان به وی - از وجوهات مذکور - پرداخت نمود.
شایان ذکر است، همان طور که در مسألۀ «808» ذکر شد، ‌منظور از سال، بنابر احتیاط واجب «سال قمری» است.

مسأله 847. کسی که مخارج سالش را داشته، اگر مقداری از آن را مصرف کند و بعد شک کند که آنچه باقی مانده، به اندازۀ مخارج یک سال او هست یا نه، نمی‌تواند خمس یا وجوهات شرعیّه‌ای که فقر در آن معتبر است بگیرد.