مسأله 617. اگر فردی منزلش را به شخص دیگری (مثلاً همسر یا فرزندش) مصالحه نماید به شرط آنکه منافع آن منزل مادام الحیاة از این مصالحه استثنا باشد و حقّ استفاده از منافع به هر صورتی که صلاح دانست با خودش باشد (صلح مسلوب المنافع)، منزل مذکور مؤونۀ آن شخص (همسر یا فرزند) محسوب نمی­شود، هرچند با اجازۀ مصالح کننده - که منافع منزل متعلّق به اوست - در آن سکونت نماید؛ مگر آنکه اصل داشتن خانه برای او لازم باشد، طوری که نداشتن آن موجب کسر شأنش باشد.
شایان ذکر است، حکم مذکور در این مسأله در سایر اشیاء نیز جاری است.